Χωρισμός είναι ένα είδος απώλειας, ένα μικρό πένθος. Μετά τον χωρισμό ο κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά αλλά υπάρχουν κάποια κοινά στάδια από τα οποία μπορεί να περάσουμε προκειμένου να τον ξεπεράσουμε.
Το πρώτο στάδιο είναι αυτό του σοκ, της άρνησης.
Λέμε δηλαδή στους εαυτούς μας «δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό» ή «περαστικό θα είναι, θα είμαστε ξανά μαζί» και κάνουμε γενικά σκέψεις που δείχνουν την δυσκολία μας να αποδεχτούμε αυτό που συνέβη.
Το δεύτερο στάδιο είναι ο θυμός.
Μπορεί να είμαστε θυμωμένοι με τον/την πρώην μας που δεν έκανε τα πράγματα που θέλαμε ή που δεν προσπάθησε για τη σχέση, ίσως να είμαστε θυμωμένοι με τους εαυτούς μας για τα λάθη που κάναμε ή που δεν καταλάβαμε εγκαίρως ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.
Το τρίτο στάδιο είναι το παζάρεμα.
Τότε είναι που προσπαθούμε να κάνουμε συμφωνίες και συμβιβασμούς. Ίσως να σκεφτόμαστε ότι μπορούμε να έχουμε μια ανοιχτή σχέση με τον πρώην ή λέμε πράγματα του τύπου «εάν έκανες αυτό, τότε θα ένιωθα καλύτερα και η σχέση μας θα μπορούσε να σωθεί». Ίσως επίσης να παζαρεύουμε με τον ίδιο μας τον εαυτό και να σκεφτόμαστε «εάν ήμουν καλύτερη/ος σύντροφος, θα τον/την έφερνα ξανά κοντά μου κι όλα θα ήταν μια χαρά».
Το τέταρτο στάδιο είναι η κατάθλιψη.
Μετά την άρνηση, το θυμό και το παζάρεμα, η συνειδητοποίηση ότι η σχέση έχει τελειώσει γίνεται πιο έντονη και αρχίζουμε να βιώνουμε συναισθήματα θλίψης. Αισθανόμαστε το βάρος της απώλειας και αισθανόμαστε ότι δεν θα βρούμε ποτέ κανέναν άλλο να μας κάνει να νιώθουμε τόσο καλά όσο ο άνθρωπος από τον οποίο χωρίσαμε. Αυτός είναι ο καιρός που πρέπει να φροντίσουμε τον εαυτό μας. Χρειάζεται επίσης να αποδεχτούμε τα συναισθήματα μας, να κλάψουμε, να βιώσουμε τη λύπη μας.
Μετά από όλα αυτά έρχεται η αποδοχή.
Αυτό είναι το τελικό στάδιο. Όσες φορές κι αν περάσουμε από τα παραπάνω στάδια , θα έρθει εκείνη η στιγμή που θα έχουμε ξεπεράσει την λύπη και το θυμό, θα πάψουμε να κατηγορούμε τον εαυτό μας ή τους πρώην για ό,τι συνέβη και εν γένει θα αισθανόμαστε πολύ καλύτερα.
Φυσικά τα στάδια αυτά δεν ακολουθούν απαραίτητα αυτήν σειρά. Ο τρόπος που αντιδρά ο καθένας είναι μοναδικός και κάποιοι ίσως να βιώσουν τα ίδια συναισθήματα με διαφορετικό τρόπο.